Van Santander naar Asturië

Van Santander naar Santillana del Mar
Vrijdag 7 september 

Hoi medelezers daar zijn we weer. Na Romano zijn pennenvruchten, mag ik weer. Omdat Romano ontdekt heeft hoe je met kopiëren en plakken een vooraf op de iPad gemaakt verslag op de site kunt  zetten kunnen we dagelijks even aan onze vervolgroman werken. Bij deze dus mijn eerste dagverslag.
Afgelopen nacht in Santander in de Alberque geslapen, nou geslapen! Met 38 pelgrims en 1 toilet op een kamer, tweehoog midden in de stad, warm weer en houten stapelbedden met krakende matrassen. Vreselijk, als je ooit in de buurt bent, wegblijven.  Mijn buurvrouw, die ook boven sliep, gescheiden door de  80 centimeter brede en twee meter hoge ruimte tussen de stapelbedden , volgestouwd met rugzakken, zag er uit als een skôn porseleinen poppeke en snurkte als een everzwijn. Enorm, als die ooit aan een vent komt, loopt die als ze " erna " in slaapt valt gillend weg, ze sterft waarschijnlijk als vrijgezel of trouwt een dove als ze mazzel heeft. Dit en al die krakende bedden en mensen die in het donker de nek braken over rugzakken, was genoeg om ons de hele nacht wantrouwend overeind te houden. S'morgens gedoucht en gemaakt dat we wegkwamen. Met de tram naar de stadrand, want veel moois is er niet aan vervallen fabrieksterreinen en zo.
Station van aankomst was desillusie, er was gewoon niks, perron, rails en niks. Kort daarop liepen we op een restaurantje, waar al een deel van onze familie geland was voor " desayuno ". Koffie met melk, brood en tortillas met patattas, valt als een blok in je maag, maar je kunt er kilometers op maken.  Het eerste deel van de etappe was super, prachtig weer, mooie uitzichten, beetje klimmen om warm te worden, kon niet beter. De rest moesten ze uitgummen, we hebben als idioten langs een kilometers lange dubbele pijpleiding door de brandende zon lopen sjokken, eindeloos . Het part daarna was ook pet, berg zonder einde op over een weg waar niks aan was. Was ook nog over de 30 graden, liep bijna constant door een plasje water! Zo erg waren mijn zonden nou ook niet dat ik dat verdiend heb. Ga je ooit naar Santiago, meteen vanuit Santander de trein naar Santillana del Mar nemen, skippen die etappe ! Wij logeren nu, in een simpele Posada, op een tweepersoonskamer, met 2 bedden en geen snurkers. Romano snurkt alleen als hij teveel Rioja drinkt en dat gaat vanavond niet gebeuren , écht niet! Al moet ik hem het glas afnemen! Ga nu lekker happen en morgen zien we verder, wel grappig zo elke dag je frustraties van je af tikken, lucht op.
Nog 555 km tot Santiago

Van Santillana naar Comillas
Zaterdag 8 september

Om 7 uur op stap , in het donker om de ergste hitte voor te blijven. Ging al meteen steil omhoog, had ik verdorie net mijn fleece aangedaan tegen de ochtendkou, liep ik al weer te stomen. Route was prachtig, veel op en af maar geen echte grote bulten, wel erg warm , boven 30 graden. Echt mijn weer dus! Onderweg ontbeten, bij de start was niks open. We hebben besloten vandaag weer eens de Alberque te proberen, helaas was hij dicht toen we er om  2 uur waren, open om 4 uur. Vervelend, dus schoenen uit en beetje buurten met de andere peregrinos.
Er was nog een leuk voorval. Tijdens de eerste etappe na Bilbao stonden bij een soort stempelpost in een bergdorpje 2 vergeten stokken tegen de muur. We besloten ze mee te nemen, als de eigenaar terug zou komen zouden we hem een extra stuk besparen of er zou in de Alberques rondgevraagd worden. Niemand meldde zich. Tot afgelopen nacht een inmiddels bekend Duits echtpaar zich meldde en zei dat lijken onze stokken. Ik zei dat zou kunnen ect, bij deze dank voor het lenen, maar ze wilden ze niet terug, ze hadden 2 paar maar gebruikten ieder een stok, ze hadden ze laten staan voor iemand anders! Ze wensten me veel plezier ermee en voorzagen mijn stok vervolgens van de bijbehorende rubber dop, die ze nog hadden! Fantastisch, we hebben die avond samen een glaasje gedronken ! 
Nog 511 km naar Santiago.

Van Comillas naar San Vicentes de la Barquera. Zondag 9 september.

Comillas is een fantastisch Cantabrisch stadje, dat in de schaduw van een drietal enorma kloosters ligt, s'avonds om 10 uur zag het op het marktplein zwart van de tafelende families met kinderen, die happen, drinken en schreeuwen ( Spaanse manier van praten).
Menu kostte er 10 € incluis wijn. Trouwens op de boulevard rekenden we 6 € af voor een prima fles Rioja, dit is Romano's persoonlijke hemel! We hebben geweldig geslapen, we lagen op een kamer met 6 bedden en als een ons bekende snurker vroeg of er nog plek was verwezen we hem ( of haar! ) door naar de zaal, pelgrims of niet er zijn grenzen aan onze naastenliefde! 
Vanmorgen via een prachtige wandeling door National park Oyambre, naar San Vincente de la Barquera gestapt, 12 kilometer, is per slot zondag en en rustdag. Onderweg kopje koffie op terras van een sjieke golfclub, kortom weer zwaar het boetekleed aan. Schuldgevoel wordt steeds minder drukkend. Eindelijk!  Leuk pensionnetje gevonden, lekker langs boulevard geslenterd, beetje gerommeld, inktvis ringetjes gegeten met witte wijn, beetje gebeld, vanavond weer happen en morgen weer kilometers maken, we verlaten dan Cantabrië en gaan het voormalige koninkrijk Asturië in. 
Nog 487 km tot Santiago.

Van San Vicente de la Barquera naar La Franca

Vanmorgen om 7 uur vertrokken. In pension konden we nog niet ontbijten maar dat lukte prima onderweg, om een uurtje of tien zaten we op terrasje met stokbrood en koffie lekker te happen. Geweldige route, mooie natuur maar veel veel klimmen. Toen we tegen de middag bij Bustio het oude koninkrijk Asturië binnengingen, mochten we ruim een kilometertje 14% klimmen, de weg ging recht omhoog naar het stadje Colombres, ze waren nog te beroerd geweest om er een paar bochten in te leggen. We hebben op terrasje met Cerveza con Limone moeten herstellen van die bult. Romano ziet er vreemd beschaafd uit, hij is onderweg naar de kapper geweest, netjes kort nu, wenkbrauwtjes bijgeknipt, ziet er uit als een Spaans communicantje. We zijn inmiddels op een camping aan zee geland, leuk huisje gehuurd, Romano laten vragen om korting, geen punt met dat voorkomen! Ga nu kijken of ik wat foto's geplaatst kan krijgen, hebben hier Wifi, zij het op zijn spaans.
Groet Toon en Romano natuurlijk.